Bir öğlen sonuydu.
Gemi rıhtıma yanaştığında.
Parmaklarımız zincirin halkaları sanki,
Ellerimiz kavuştuğunda..
Ökçelerimizin sesi düet yapıyordu.
Her adım atışımızda.
Limanda bizi karşılayan,
İşportacıların gözlerinde ki sevinç.
Birşeyler satabilmenin umudunu,
Taşıyordu...
Ben fes rengi birşeyler arıyordum,
Vişne çürüğü, gül kurusu...
Yok yok ille de fes rengi.
Bulamıyordum.
Üzüntü gezintiye başlamıştı ki zihnimde,
Yardım almak için,
Dolaştım gözlerinde...
Bir mavi şala uzandı ellerim,
Bakışlarımla sordum...
Alıp boynuna taktın.
Benim kadar mutluydu işportacı kadın da,
Omuzunda mavi şal, kolumda sıcaklığın,
Yürümeye başladık, gurbet sokaklarında.
Kayıt Tarihi : 28.11.2007 02:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
samimi İşte bir yürek işportacının gözündeki sevinci
görüyorsa o yürek hep çarpar be abi nice çarpmalara dayansın yüreğine sağlık.
TÜM YORUMLAR (2)