Düş Şiiri - Halil Gürbüz

Asla ve asla... Bir erkek, bir kadın;
Bir kadın da bir erkek gibi hissedemeyeceği içindir;
Tam anlamıyla birbirini de anlayamaz...

İnsanların çoğu... Zaman-zaman
Farklı bir arayış yada kaçış içindir ki;
Yeni yollara sapar...

Kimileri tekrar eski yoluna çıkamaz.
Veya yolunda eski yoldaşlar bulamaz.
Yol anlamını olmasa da değerlerini yitirmiştir !

Sevgilerin başladığı yerde aşk doğar
Ve ilgilerin dağılmadığı yerlerde beslenir, büyür...

Arzuların zirveye çıktığı anlar olur ki;
Dikkatler de dağılırsa sevgiler düşer, ölür...

Bir vakit gelir, uyur zamanlar da;
O saatlerde ne erkek kadını,
Ne de kadın, erkeği kaldırabilir..!

Rüyalar zengin, hayaller asil olmuştur.
Anılar suçlu, sanılar tanık, gidenler hakim,
Kalanlar; kendine mahkum olmuştur...

Aşk ifadesini verir, son dileğini de söyler ruhuna...
Dinleyense ya kendini yada ölümü dizer kurşuna...
Tabi gönül dilini kökünden koparmadıysa...

Sevginin öldüğü yerde diriler yoktur...
Gidenle ölünür belki kalanla da övünülür...

Arzular girer kanına, dokunmaz tek-bir canına...
Yüreğin kurur, beynin-de durur; yaşayan da Odur..!