Dün gece rüyamda gördüm seni,
Ela gözlerini, bembeyaz tenini,
Yine ışık saçıyordun her zamanki gibi,
Gözlerim kamaştı al yüzünü görünce,
Işıldayan gözlerinle aydınlanmıştı gece.
Sana dokunmak için uzatım ellerimi,
Ama dokunamadım, ellerim boşta kaldı.
Sana söylemek istedim son sözlerimi,
Ama söyleyemedim, yıldızlar seni ufka aldı.
Son hatıranla sildim yaşaran gözlerimi.
Sonradan anlamıştım, mevsim sonbahardı,
Hayat tükeniyordu, yerine ayrılıklar başlıyordu.
Kuşlar bile buraları artık terk ediyordu,
Yapraklar birer birer ağaçlardan dökülüyordu.
Güneş yavaş yavaş sonsuzluğa kaçıyordu.
Yine de koşuyordum rüzgarla gelen sesine,
Gökyüzünde mehtapta beliren hayaline,
Sarı solgun bir elbise giymiştin üstüne,
Siyah saçların parça parça düşmüştü yüzüne,
Sana uzandığımda kayboldun bir meçhule.
21.06.2000
SELAMİ UTKAN
Kayıt Tarihi : 7.5.2007 23:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!