Duvarlar,
Kagıtlarla kaplı;
Anlamsızlık yaşanıyor odada.
İyilik, kötülük;
Karışıyor insanın içinde.
Göremiyor...
Sadece,
Kafasında kurduğu dünyayı,
Görmek istiyor.
İçindeki aydınlığa doğru,
Yola çıkıyor.
Gövdesinde taşıyor sevgisini.
Kağıt bir gemiyle,
Yola çıkıyor;
Ona doğru gidiyor.
Ayılıyor.
Odasındaki eşyalar,
Eskimiş, özensiz biçimde
Gözlerine görünüyor.
Kayıt Tarihi : 1.5.2007 08:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!