Sahillerin çok durgun olduğu bir akşam
Yapayalnızken örtüyorum gözlerimi
Seninle yürüyorum yan yana;
Ama sen yoksun!
Deniz kabukları topluyorum sana
Rüzgar savururken saçlarını,
Dalıyor gözlerim derin uykulara
Oluk oluk içime akıyorsun;
Ama sen yoksun!
Ellerini tutuyorum yıldızlara bakarken
Kayan yıldızlar,
Saçlarına toka oluyor.
Utangaç balıklar göz gezdiriyor sahile
Kayaların dibinden
Sevişme sesleri duyuluyor
İştahla gelip sarılıyorum sana,
Ama sen yoksun!
Çözemiyorum yanında zamanları
Güneş el sallamaya başlıyor,
Yanık yanık beliriyor ufuklarda,
Gökyüzünün trafiği karışıyor birden
Martılar süslüyor mavilikleri
Tenin kadar beyaz ve duru martılar
Balıkçılar bizi izliyor,
Selam gönderiyor uzaklardan
Kayaların üstünde sanki çiçek açıyor yosunlar
Demet demet topluyorum çiçekleri
Çiçekler kıskanıyor seni görünce
Dalgalar romantik ezgiler çalıyor,
Dans etmemizi istiyor köpükleri
Başımı kaldırıp sana bakıyorum,
Ama sen yoksun!
1998
Tunç KuyucuKayıt Tarihi : 3.8.2006 09:26:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!