Düş Şiiri - İsmet Bülent Tan

Neredesin,
Gün batarken dağlara.
Senin için,
Çam kozalağı topladım.
Ayrık otu tohumları cebimde.
Karınca izlerine düştüm,
Tek başıma çıkamıyorum.

Dayanamadım yokluğuna,
Ağlamak istiyorum.
Sonra gözyaşlarımı,
Gizlice parçalamak geçer içimden.

Tutup ellerinden,
Sana pembe düşler getirdim.
Gökyüzünde alabildiğine maviye doymazlık.
Dalların baş ucunda soluklanıp,
Su içelim çiğ tanelerinden.
Bir bahar akşamında geleceksin,
Ümitliyim uzaklardan.

Güzelliğin,
En derin sularından geliyorum
Aşkın,
En zor uçuşlu yolculuğundan.
Uzun zamandır düşledim seni,
Uzun düşlerden sonra,
Kısa bir veda havası çalınır şimdi.