Sandım ki fil dişinden yapılmış bir kule
Uzanmış önümde, üzerinde pulcuklar
Yalnızlık üzerinde düşten bir perde
Sadakat kokuyordu kör yakamozlar
Seslerden bir sıra inci gibi dizildi
Bırakmıştım kendimi düşümün arkasına
İrkildim yarı uykum delindi
Rıhtımda küreklerin bir şakırdısıyla
Kulemde bir sarsıntı, keder
Yarısına kadar açılmış bir perdeydi bu
Hayatın hep bir ucunu gözlemlediğim yer
Ulaşılmaz elmastan zırhlı saraydı bu
Uyandım bir ucundan tuttum eteklerini
Savurdu, arkasına sığındıgım kuleden
Yalnız bıraktı boynuma dizilen inciler
Perdeleri kaldırdığım, dolandıgım iplerden..
Kayıt Tarihi : 24.10.2001 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!