Duruşum Yusuflaştı Şiiri - Metin Hanlıoglu

Duruşum Yusuflaştı

Sükûtum bedbahtın ateist gözlerinde
Feryât nâmesine tuğra çekiyor
Dilin malayânisi adam öküzlerinde
Küfür tohumlarını yüze dikiyor
Gülme be mahluk
Tebessümü mıhlarım sırıtan düşüncene
Ölme be mahluk
Elindeyse ölerek ölmemeyi dene.

Duruşum Yusuflaştı Züleyha duygularda
Dirilişin ışıltısı pişer karanlık kuyularda.

Sabrım, Karun’un zalim terazisinde
Dünyalığım iki arşın bezi tartıyor,
Sevgim, Aslı’nın gülden arazisinde
Keşişin taştan duvarlarına çarpıyor
Helal be keşiş
Vuslata koyduğun engel bayramın ola
Aldın mı bahşiş
Şeytanın bozukluklarıyla hazinen dola

Duruşum Yusuflaştı Züleyha duygularda
Dirilişin ışıltısı pişer karanlık kuyularda.

Metin HANLIOGLU (SİVAS)