Bir insan,
Bir başkasını kandırmaya çalışırken
Üzülür,onu,seyreden...
İçi sızlar.
Ne geçti kandıranın eline diye düşünür.
Üç paralık dünyada,üç paralık şeye
onüç para istemek...
On para kazanıp,beş para etmemektir.
Ne geçti eline diye düşünür beş paralık dünyada...
Bugün doğanın sonu,yarınsa
Yarın doğacak olanın bir başka yarın...
Dünya üzerindeki görevini bitirdiğinde insanoğlu
Arkasından ağlayanları duymazlıktan gelir.
Dürüstlük kelimesi
Mezar taşında değil vicdanında yazılmalıdır kişinin...
Ve,
Birbirini kandıranları seyredip üzülen
Hiç kimsenin üzülmesini istememiştir.
Dürüstlük
Paslı bir teneke değil
Bir inci tanesidir..
Ve,
Dürüstlük
Tertemiz vicdanların sesidir...
Kayıt Tarihi : 20.12.2006 03:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!