Meğerse ne kadar uzakmışız birbirimize,
Ben seni canım kadar yakın görmüşken kendime,
Ne kadar da meyilliymişsin benden kopmaya,
Ben hazırken kalan ömrümü seninle paylaşmaya.
Gün geliyor kendini tanıyamıyor insan,
Nasıl olacak ta elin insanını tanıyacaksın,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman