Duruşmaya Ara Verdim Şiiri - İbrahim Okur

Duruşmaya ara verdim arkadaş,
Derdini meydana süren sürene.
İmamın suçu ne sordum arkadaş,
Bir soru bin cevap veren verene.

Müştekiye sordum şikayetini,
Tanıkları dinle her bir ferdini,
Arayıp bulursan doğru merdini,
Kasedi başa dön saran sarana.

Kimisi savunur kimi yok eder,
Kimisi karayı kimi ak eder,
Kimisi arayı kimi pak eder,
Klavye tuşuna vuran vurana.

Yahu insanlık bu hatasız olmaz,
Yok derler peşine namazı kılmaz,
İznini izinli sayamaz bilmez,
Cühela cehlini seren serene.

Aşını işini şaşı gözünü,
Karanlık basmış başı yüzünü,
İmamsız kim biçer kefen bezini,
Haklıyı haksızı düren dürene.

Sarık cübbelerim aslı yitirmez,
Makam-ı mahmuttur leke götürmez,
Uyumsuz renklerse hayır getirmez
Biri diğerini yoran yorana.

Figani mahkeme kadı yerine,
El alem keyfinde senin neyine,
Sizi salayım mı erler pirine,
Hesabı mahşerde kıran kırana.

Aşık Figani
04/07/2008
Adliye-i İbrahim. Odası.