Duruşma Gecesi Şiiri - İsmet Can

Korkutuyor beni, vuslatsız ayrılmalar
Titretiyor içimi, gereksiz darılmalar
Yosun tutmuş duvarlarım, bende kasılmalar
Hakim oldu; karanlık odam duruşma gecesi

Sevdam bir yandan bastırır, ruhum bir yandan
Ne canandan vazgeçer kalbim, ne bu candan
Hesabını bana soruyor kader, akan bu kandan
Beni benden çeker koparır, bu duruşma gecesi

Hükümlü benim, davacım ise sevda
Uykularım kaçar, her gece evde
Acı çektirmeden önce, hele bir sev de
Kar yağdırır ıssızlarıma, duruşma gecesi

Şikayet eder anılarım, sürekli el kaldırır
Aşkım ihanetimdir; beni acılara daldırır
Bir taraftan kaderim, şuursuzca saldırır
Ölüme mahkum eder beni, duruşma gecesi

Odamın ortasına, idam sehpam kuruldu
Tüm günahlarım birlik oldu; hesabı soruldu
Yaşanmamış sevdam, yaşanmış gibi yoruldu
Ölmeden öldürür beni, bu duruşma gecesi

Cümle günahlarım, hadi artık beni öldürün
Verin kararınızı çabuk, hayatımı söndürün
Yada aşkımın hatırına, beni geri döndürün
Belki hayatımın son durağı, bu duruşma gecesi

Bırakın yakamı anılar, biraz nefes alayım
Sevdalı günlerime, tekrar geri dalayım
Bu can Allah'a emanet, lütfen hayatta kalayım
Şartlı tahliyem olsun, bu duruşma gecesi