Her rüzgarla eğilmedim, başım dik, alnım açık
Neysem o. aynı duruş, aynı seziş, aynı bakış.
Aynı sevecen, aynı delişmen, aynı hümanist…
Ve muzdarip aynı serzenişlerden.
Hayatın cilvelerinden, yada debdebeli ışıltılarından,
Şaşaalı resmi geçitlerden.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
DURUŞ GÜZEL KUTLARIM. +10
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta