Her rüzgarla eğilmedim, başım dik, alnım açık
Neysem o. aynı duruş, aynı seziş, aynı bakış.
Aynı sevecen, aynı delişmen, aynı hümanist…
Ve muzdarip aynı serzenişlerden.
Hayatın cilvelerinden, yada debdebeli ışıltılarından,
Şaşaalı resmi geçitlerden.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
