Durursun Şiiri - Halil Aydın

DURURUM
Daha çocukluğumda acı deryasına tutuldum da
Yönümü şaşırdım, çabaladım durdum
Dağlara vurduğum dert ormanlarında
Derdimi ağaçlara dağlara anlatıp durdum

Sezince boyumdan büyük işleri
Taşıyamaz oldum bunca ağır yükleri
Kolay sanmıştım meğer çok zorlandım
Ya sabır çeke, çeke sabır taşında ezer dururum

Yapmasan el âlem güler, gönlün elvermez
Annem, kardeşlerimin yüzleri gülmez
İsyan edip dağlara taşlara bağırıp ağlasam
Çanımdan bezer usanır dururum

Her gün yeni bir gün doğar
Günün içinde gelişen olaylar birbirini tutmaz
Uğraşır didinirsin ama gücün yetmez
Uğraşır, uğraşır çözemesin durursun

Uykuların kaçar, rüyalarına girer
Düşünür, düşünürsün yeni engeller
Önüne bir, bir bilmeceler serilir
Bir türlü çözemesin düşünür durursun

Bir zamanlar baş tacı gibi gördüklerin
Baş tacına layık gördüklerin nere koydu
Kapıya atılmış paspasa gibi gördü
Çiğneyip geçtikçe tozar, tozar durum
HALİL AYDIN (Sizden biri)