Durursun Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Gönül senin sevdan boyunu aşar
Hasretin içime sığmazda taşer
O vefasız gitti ellerle yaşar
Bakarda yollara bekler durursun

Kapandı bu aşkın o son sahnesi
Sarhoş etti seni yar meyhanesi
Oyun bitti artık gitti hevesi
Gönül boş elleri yoklar durursun

Hem yazdı oynadı o yardı bozan
Acılar bıraktı kalbime sızan
Gönül aşk bağına getirdi hazan
Boşuna gülleri koklar durursun

Kerem gibi yandım sevda közüme
Yağmur gibi yaşlar düşer yüzüme
Gönül ağlıyorum bir bak gözüme
Bana bu selleri yükler durursun

Unuttu belkide o yar zamanla
Sen sar bu yaranı gelmez dermanla
Uğraşma ah gönül ateş dumanla
Ne diye külleri saklar durursun

Onun kalbi taşdan ne bilsin falcı
Vefasız kendine bile yabancı
Tutmaz sonra sözler olur yalancı
Umutla falları ekler durursun