Durup dururken içimde bir şeyler kopup tıkıyor boğazımı,
Durup dururken sıçrayıp kalkıyorum yarıda bırakıp yazımı,
Durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta,
Durup dururken çarpıyor alnıma kaldırımdaki ağaç,
Durup dururken bir kurt uluyor aya karşı bahtsız, öfkeli, aç,
Durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahçede, salıncakta,
Durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan,
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Kainatta nizama, mizana, zamana ve mekana tabii olmayan hiç bir şey yoktur aslında.
Ve Durup dururken bu şiir dolanıyor aklıma...
Durup dururken kafamda bir güneşli duman,
Durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne,
Ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne...
Dünyaca ünlü Sosyalist şair Nazım Hikmet'in güzel bir şiiri. Şairi rahmet saygı ve özlemle anıyorum...
Bir kez daha anlarsın; durup dururken hiçbir şeyin olmadığını,her an her şeyin olabilir olduğunu...
.
Kocalmaya alışıyorum dünyanın en zor zanaatına
kapıları çalmaya son kere
durup durmadan ayrılığa
saatler akarsınız akarsınız akarsınız
anlamaya çalışıyorum inanmayı yitirmenin pahasına
bir söz söyleyecektim söyleyemedim sana
dünyamda sabahleyin aç karnına içilen cigaramın tadı
ölüm kendinden önce bana yalnızlığını yolladı
kıskanıyorum öylelerini kocaldıklarının farkında bile değiller
öylesine başlarından aşkın işleri.
Nazım Hikmet Ran
Sabah günün şiiri olarak Coşkun Ertepınar'ın Ara Ki Bulasın şiiri vardı. Okumuş yorum bırakmıştım. Şimdi ise değiştirilmiş bu şiir güne getirilmiş. Şiirin ismi Durup Dururken. Durup dururken günün şiiri niçin değişti anlamadım gitti.
Hiçbir şey durup dururken olmaz...
Bakma öyle halının altına süpürülmüş düşlerin durup dururken gün yüzüne çıkışına...
Derinlerimde
Sensin herşeyin sebebi !
Ki sen,
Herşeyle ilintili,
Herşeyle ilişkili...
Güzel şiir
neden tamamını okuyamıyorum
tutsak özgür, kör görür olsa
kapı sen, yol sen olsan
kulak duysa sesini, o hap solmuş yaralı
yine de insana derin sevgiyle bağlı
söylesen bana tekrar- tekrar,
yaşam sözlerinden.
ansızın mezarlar açılsa,
dirilse ölüler.
ve yaslansa yorgun başım
bir kitabına…
Hüseyin Çelikten
minti name
Durup dururken çarpıyor alnıma kaldırımdaki ağaç,
Durup dururken bir kurt uluyor aya karşı bahtsız, öfkeli, aç,
Durup dururken yıldızlar inip sallanıyor bir bahçede, salıncakta,
Durup dururken mezardaki halim geçiyor aklımdan,
Durup dururken kafamda bir güneşli duman,
Durup dururken hiç bitmeyecekmiş gibi bağlanıyorum başladığım güne,
Ve her seferinde sen çıkıyorsun suyun yüzüne...
....
Usta ya sonsuz saygı ile...
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta