Durup Dururken Şiiri - Hikmet Yaşin

DURUP DURURKEN

Yılları dolamışlar yer yokmuş gibi saçlarıma
çok uğraştılar, ak düşüremedim sendeki ömrüme
ket çekemedim de uladım yıllarımı seninkine
bana ne gerek istemem sensizse yaşam, kime ne.

Kollarımı açıp beklesem, gece gündüz öpmeni
kapatsam gözlerimi ve sonunda da öpsen beni
kıskansa yıldızlar bidaha, bidaha öpsem seni
nefesim kesilene dek hiç ayrılmasam, kime ne.

İşte yine senli benli bol rüyalara dalmışım
uyansam mı uyanmasam mı, inan çok sevinmişim
diyemem mi, körolası gönül, niye görmemişim
yıllar yılı arayıp da bulamamışsam, kime ne.

Seni benden kim nasıl ayırabilir, tutturmuşum
süte yoğurt çalar gibi, canıma mayalamışım
sensiz olmayan gönlümde köşk gibi yer vermişim
terkedemem sevdamı, sırdaşın olmuşsam, kime ne.

Hikmet Yaşin

2l Temmuz 2009
Güre