Durup Dururken Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Bir serçe usulca sokuldu bana
Saat yalnızlığı vurup dururken
Zamanın ötesi yoktu o zaman
Kalbime iş açtım durup dururken

Ruhum kanatlanıp uçtu bir anda
Ellerim terledi tam o esnada
Titreme başladı birden sol yanda
Kalbime iş açtım durup dururken

Ahu mu dilber mi yoksa afet mi
Aşkta düşüp yanmak yoksa adet mi
İyi mi kötü mü yoksa külfet mi
Kalbime iş açtım durup dururken

Bir ceylan yaklaştı durup dururken
Yüreğim sıkıştı atıp dururken
Gece mi gündüz mü anlamadım ki
Gözlerim kamaştı durup dururken

Bazen üzülürdüm meye vururdum
Bazen neşelenir şiir okurdum
Ne güzel kendimle yaşar dururdum
Kalbime iş açtım durup dururken

Keyfim ve kâhyası mutluyduk her dem
Ben ona bir çöldüm o bana zemzem
Ah asi yüreğim ah asi sersem
Kalbime iş açtım durup dururken