Durun Zalim Seneler Şiiri - Fahri Işık

Durun gitmeyin zalim seneler
Daha yaşanmamış yıllarım kaldı
Gönül bahçem talan sebil desteler
Koklanmadık nice güllerim kaldı

Kimi sevdi isem erişemedim
Diz dize oturup söyleşemedim
Geceler boyunca sevişemedim
Saramadım bomboş ellerim kaldı

Bülbül gibi aşka çok havalandım
Kendi ellerimle ateşe yandım
Bir gözleri ahu yare bağlandım
Lâl oldu tutuldu dilerim kaldı

Saz çaldım adına türküler yaktm
Erenlere niyet ettim fal baktım
Aşk ırmağı oldum denize aktım
Hasret yağmurunda sellerim kaldı

Fahrim ava gider iken avlandım
Yüregimi hedef ettim bağlandım
Kavruldumda aşk yağında tavlandım
Yangınlarım söndü küllerim kaldı