Durun Biraz Şiiri - Nurten Tarım

Durun biraz
Bir nefeslik anda çalışın anlamaya
Ellerime bakın bir lokma bedeli nasırım
Saçıma kır düşmüş küçük yaşta
Yırtık esvabım yeter okumanıza

Durun biraz
Bir günlük yaşamanızı verin sokağıma
Karanlığa doğarken alışmış gözlerim
Karanlığımda yüreğimle dolaşırım
Vicdanınızda soğuk rüzgar mı esti
Çalınmış hayatım belki de sizlerde

Durun biraz
Okul mektep benimde mekanım
Belki de benimde hakkım
Okul dışında gevrek satarım
Yağmurlu gözlerimle bakarım yaşıtlarıma

Durun biraz
Sormayın kimsin diye
Doğum günüm mevsimlerden hazan
Kafa kağıdım dar gelir bedenime
Adresim yok
Ölüm üşür naylon perdeli mekanımda

Durun biraz
İstemiyorum acımanızı
Vicdanınızda gerçek ses benim
İstemiyorum üç kuruş sadakanızı
Kapatmayın gözlerinizi yüzüme
Yüzümdeki karalar insanlığın karası

Durun biraz
Tırmanırken sizler yaşamda
Bakışlarınız yukarılarda
Görmez gözleriniz
Basar ruhuma basar ayaklarınız

Durun biraz
Gecikmiş savunmanızı anlatmayın
Lisanımız ayrı anlamıyor kalbim
Kumlara mı yazılı haklarım
Gölgelerim vurmuyor sulara
Dalgalar vurur kıyıları
Kumlar denizin gözyaşları

Durun biraz
Satmıyorum sizlere mendil
Gecikmiş gözyaşınız kalsın sizlere
Kalsın evet kalsın
Denizin gözyaşlarını anladığınız zamana