A-durum vahim! Şiiri - Mikdat Bal

Durum vahim, Beşerî ilişkiler bozulmuş
Vefa ortadan kalkmış emanet zayi olmuş!
Devir nifak devridir ehli insaf üzülmüş
Gücü ele geçiren despotik dayı olmuş!

İnsanların gönlüne kin, nefret doldurulur
Zalime arka çıkıp masuma saldırılır
Kimi açlıktan ölür kimi de öldürülür
Şahısların takdiri sadece sayı olmuş!

Gönül bağı kalmamış köprüleri yıkmıştır
Geri dönüşü muhal gemileri yakmıştır
İnsanlık caddesinden firar edip çıkmıştır!
Sayıp da sevdikleri gözünde ayı olmuş!

Yapay yosmalar çıkmış naylon gibi rengarenk
Vergi rekortmenine bakarsın bir pezevenk
Ayaklar baş olmuştur ne düzen var ne ahenk
Daha dün marabayken yörenin beyi olmuş!

Bir gün fırtına biçer elbette rüzgar eken!
Üstünlük Tekva’dadır aranmaz ırk ve köken
Müminler hakikatte bir ceset gibi iken
Biri derde düşerse derler ki iyi olmuş!

Özgürlük kılıfıyla her melanet yapılır
İnancını kaybeden vesveseye kapılır
Batıla meylederek doğru yoldan sapılır
Umudunu yitiren uğraşı büyü olmuş!

Mikdadî yazdın ama senin de bin hatan var
Kötülükten alıkoy elinden mi tutan var?
Komşusu aç yatarken çöpe ekmek atan var!
Düşmeye ramak kalmış son nokta kıyı olmuş!

Ozan Mikdadî