Verimli bir coğrafya toprak pulluğa hasret
Ne eken var ne biçen nedir bu bakir kasvet
Alın teri dökmeyen yürekler sınanıyor
Ufkumda koca bozkır için için yanıyor
Cefakardı köylümüz dağı taşı ekerdi
Bir öküz bir insanla kara saban çekerdi
Sulama bilinmezdi kuru toprak çoraktı
Kızgın güneş altında ekin biçer oraktı
Dedemiz anlatırdı kak armut ekmeğini
Efkarlanır yutkunur çakardı çakmağını
Yeni nesil çok şanslı hiç kıtlık yaşamadı
Ne yazık ki çiy kaldı toprakta pişemedi
Şimdi yaşlı ve yalnız tarım emekçileri
Boş ovayı gözlüyor köylerin bekçileri
Sokaklarda yok artık tekerlek tıkırtısı
Hanelere hapsolmuş insanın kıpırtısı
Milletin efendisi şehirlerde biçare
Mazideki huzuru gözünde kare kare
Geri dönüş olur mu orasını bilemem
Yaşadığım dünleri hafızamdan silemem...
Kayıt Tarihi : 15.12.2021 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaşadığımız dün ve ötesi
Daha bir "emek/yoğun"
Daha bir "başı dik/mücadeleci" idi...
Ve bu karakterdi, "ekmeğini taştan çıkaran..."
Toprakla haşır neşir bir millet,
Kara deyip küsmeyen ona, aşık..
Peki ne oldu?
"Makarna" bedava...
Poşet poşet "yardımlar..."
Hadi koş bankaya, banka kredi versin, taksit bitene kadar sabret, sonra "emekli ol, kurulu bir l
köşeye..."
Az olsun, senin olsun...
Ne gerek var yazda, tarlada terlemeye!
Kışın biraz kömür...
Bayramdan bayrama azık devletten.
Hatta çeyiz bile...
Derken...
Köyden kente...
Tarlalar boş, çalışan git gide eksildi...
Samandan mercimeğe "ithal",
Çiftçilik, toprak sevdası sizlere ömür!
Sonuç.. "Deniz bitti!"
Acaba bu bir "seçim miydi?"
Tespit yerinde Bülent Bey, Kardeşim..
Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (1)