Sahte güler, anlamsız bakar.
Ümit verip azapta tutar.
Uykuda seversin, uykusuz gecelerde.
Gözün dolar, gündüzleri eksikliğinde.
Kölesin sen, acımasız uyuşmuş insanlığı.
Ne zannettin, sanki bir değerin var mı?
Sabreden de, şükreden de sen…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta