Artık durulma zamanı geldi sanırım,
bu kadar heyecan,
bu kadar kalp sızısı fazladır bana...
Her şeyi unuttum, tövbe ediyorum Yaradana
Sanki sürekli çöldeyim
bulamaz oluyorum yolumu.
Her gördüğüm bir serap mı yoksa?
En güzel yerinde uyanmak mıdır benim kaderim?
Yoksa rüyalarım ondan mı hep yarım?
Ne olur kızma bana,
niye kaptırıyorsun hemen kendini deme..
Böyleyim ben de,
benliğimden sıyrılıvermektir kaderim
Bir kez kapılıp gittiğimde..
Şu anda, duruyorum.
Ne bir ileri, ne bir geri..
An gelir ki, durmaktır tek çaresi.
Akışına bırakmalı bazen,
bir minik dalga söyler zaten içimdekileri..
Tam 'işte oldu' derken
kaybetmek insana çok koyuyor.
Bu yüzdendir belki, içimde küçük bir volkan uyuyor...
Kayıt Tarihi : 1.3.2007 17:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!