Dürülür Bir Gün Şiiri - Mehmet Şahan

DÜRÜLÜR BİR GÜN

İbrişim kumaştan çulum dediğin,
Yerlere post gibi serilir bir gün…
Aymayıp telaştan kulum dediğin,
Vefasız dost gibi yerilir bir gün…

Yollar bağlansa da sevgi ağına,
Karlar yağmasa da aşkın dağına,
Güller bahçesine; gönül bağına,
Esince sam yeli, girilir bir gün…

Dillerde şad olup tekim derse de,
Gönlü irşâd olup hüküm verse de!
Bağbanı bağında mukim görse de,
Lalesi, sümbülü derilir bir gün…

Payitahtı kurup otursan başa,
Ne kadar uzunca yaşarsan yaşa!
Bin bir lezzet ile sır katsan aşa,
Omuzlarda salın görülür bir gün…

Azrail elinden şerbet içince,
İbrişim şalından kefen biçince!
Fani bedeninden ruhun göçünce,
Sinine duvarlar örülür bir gün…

Toplanınca eş, dost halin sorulur,
Çağlayarak coşan selin durulur…
Helallik istenir; mizan kurulur,
Başında talgın’ın (*) verilir bir gün…

Pîr-i Fâni der ki; ilme ermeden,
Gidene çok yazık ecri dermeden!
Mahlûkat ehline haber vermeden,
Ömür yaprak gibi dürülür bir gün…

(*) Talgın: Bir duyguyu, bir düşünceyi aşılama.
Hocanın meyyite telkinde bulunması.

MEHMET ŞAHAN (PÎR-İ FÂNİ)
17.08.2018-İSTANBUL