Durulmuşum Şiiri - Volkan Yoruç

Gün bahar mevsimi
Durulmuşum
Azgın sulardan çıkmışım
Gökmaviye bakar artık gözlerim
Şimdi içten bir türkü tutturmuşum

Durulmuşum
Bir sofaya öylece sakince kurulmuşum
Yalınayaklarıma batan dikenlerle avunmuşum
Sevda denen yoldan dönenler gibi
Yorguncasına bir köşeye çekilipte uyumuşum

Gün umut mevsimi
Durulmuşum
Bahar çağlarımda ne acılar tatmışım
Öğrenmişim, görmüşüm, unutulmuşum
Umut demişim yaşamışım
İnadına inadına
Ve hayatın saklı köşesinden bırakmamacasına asılmışım