Durulmayan Düşler Şiiri - Osman Aktaş

Gündüzün geceye sevdalanması
Masallarda bile görülmüyormuş
Devletin millete öfkelenmesi
Varsada hiç kimse darılmıyormuş

İki odun bir alete denk değil
Kendimi vurduğum taş mihenk değil
Nefsim ile yaptığım bu cenk değil
Kafamız gözümüz yarılmıyormuş

İnsanım insanı başta taşırım
Başım keldir hiç durmadan kaşırım
Yaz günü öğlende neden üşürüm
Bu sırra bir türlü eremiyorum

Huzur yoktur yeryüzünde yatana
Ödül yok mu vatanını satana
Mezarımda çalı çırpı bitene
Arkada kalanlar kırılmıyormuş

Sayımız çoğalır siz azalttıkça
Verilen sözleri duyarız sıkça
El bilekten değil koldan kırıkça
Sinirler Çelikten gerilmiyormuş

Dünyayı tıkadık bir cam kutuya
İnsan değişiyor gidiyor aya
Hükümet elinden düşünce zaya
Başımıza çorap örülmüyormuş

Kara bir yanlışta beyaz bir yalan
Varımız yoğumuz edildi talan
Varmı ki dünyada dengini bulan
Kimsenin hatırı sorulmuyormuş

Felek beni diyar diyar gezdirir
Yaşadığım tatlı candan bezdirir
Kalem elde alınyazım yazdırır
Eli boş menzile varılmıyormuş

Hüseyin Fizâhî kendin sınadı
Her geçen gün kendi kendin kınadı
Senden adam olmaz bırak inadı
Gönülden akan sel durulmuyormuş

4 Kasım 08
Nilüfer