Duruldum Anne Şiiri - Tolga Söyleyen

Bir sevdadır gönlümüzde sızlayan,
Derinlerde ama bir o kadar da yakın.
Hapsetmeye çalışsan da zincirlere de vursan
Hoyrat mı hoyrat çılgın mı çılgın
Yolunu kaybetmiş serseri bir mermi gibi
Bir o yana bir bu yana çarpar gönlümde.
Hani anneler evlatlarına hep der ya
Kıran giresice dur yerinde dur diye haykırır ama biz
Hiç dinlemezdik o nur yüzlü anamızı
Daha da haşarı olurduk serserice..
Artık duruldum be ANNE,gönlüm durgun
Su gibi kendi halinde garibim..
Sessiz,çaresiz ve umutsuz akıp gidiyor
Dedim ya duruldum be ANNE duruldum..
Kalkacak takati olmayan amcanın
Ruhu üzerime sinmiş gibiyim ANNEM...
Yoruldum bu karanlık çukurlardan
Çıkmak için sana muhtacım be ANNE
Ver elini öpeyim güzel ANAM,
Koklayayım o cennet kokusunu,,
Sensin nefesim sensin be gücüm,
Kaldır beni ayağa koyma bir başıma
Çıkar beni bu karanlıktan GÜZEL ANAM...