Duruldum Şiiri - Özgür Türkoğlu

Yazana en büyük ilham acıdır,
Ben de bunları yazmış bulundum,
Keramet sen de değil anlarsan eğer,
Kendim de hakkı buldum duruldum,

Farzı yok, sünneti arama asla,
Yapacağın şeyler beleş vallaha,
Adem ol, furkan ol duyurma asla,
Gerçekten insanım dedim duruldum.

Dost meclislerinde herkes küheylan,
Arkanı dönünce oluyor sırtlan,
Bunları yapana deniyor hayvan,
Kalbimde ateş var dedim duruldum.

Eri yok dişisi hepsi de birdir,
Söylediğin her yer elbet yeridir,
Senden olmasa da oda biridir,
Ayrımı gördüm dedim duruldum.

Kim neyi severse güzeli o dur,
Öte ki beri ki hepsi konuşur,
Ellerin kirli değil mi senin,
Gıybeti de gördüm dedim duruldum.

Dokunmaz sevdaya saygı dilinde,
Sevmeden, saymak sahtedir sahte,
Modern dünyamız da herkes kefere,
Yedi milyar dini gördüm duruldum.

Kaç milyar yıldır yaşıyor insan,
İnsanlıktan başka makam aramam,
Ayrısı gayrısı yoktur dünyanın,
Sizleri gördüm ya öyle duruldum.

Erkeğe puşt demiş, kadına kahpe,
Çocuğa sevgi yok lakin dilinde,
Tek derdi makam tabii mertebe,
Al beni al beni dedim duruldum.

Amcası, dayıs,ı emmi, bibisi,
Başkasına yaşama hakkı duymazlar,
Toprağın altı serin değildir,
İstemem böylesini dedim duruldum.

Yaptığın da sorun görmüyor isen,
Başkasını engelleme dur artık ne olur,
Can yakarsan canın da yanacak bir gün,
Allah'a havale, ettim duruldum