Durukan Başkaya (akrostiş)

Denizlerin dalgası konuşur gözlerinde
Ufukta ki kızıl çizgi selam durur önünde
Raks eder bulutlar cömert ellerinde
Uçuyor hayâlleri göklerin zirvesinde.
Kaya gibi duruşu, umut olur dostlarında
Ağlıyor şefkatli yüreği canı yandığında
Neferdir O,şanlı ordunun sancağında
Böyle olur yaşamak vatan toprağında.
Ayaza tutulur onu gören düşman
Şark tarafında kucaklar gündoğan
Kale gibi arkasındadır her can
Anladık mı şimdi neden asil kan
Yaşadı gönülden an be an, doya doya
Asaletin askeri Durukan Başkaya