Durugörü Şiiri - Metehan Parlak

Sarhoşluğun el pençe divanı
Ruhumda bir kanat sihri
Hürriyetin yetmiş iki cihanı
Ufukta bir güvercin emri

Göğün serin dalgaları
Camlarda buğulu sisi
Dağların sinsi kargaları
Karanlıkta gizli sesi

Rüzgarda ruhun nefesi
Kainatın öteyi fısıldaması
Kumlarda savruk hevesi
Bulutların yağmuru ışıldaması

Esrarın aşikar metafiziği
Toprak; bebek olmaya hazır çamur
Kalbin emmesi buluttan emziği
Doldu yağmur yağmur, doğa mahmur

Soyutun yüzünde somutun çizgileri
Rasyonel bir ocakta pişmemişse aş
Sorunun içinde cevabın gizli yeri
Kopuk vücutta göğüsten ayrıysa baş

Kalemlerin tek tutanı!
Satırlarında seni anlatan metafor
Mekanların zamanı yutanı!
Arkasında kaybolan ekvator

Tabiatta hep bir fırça darbesi
Lakin "ben" der sahte ressam
Demez mi aklın bir kuytu köşesi
"Fırçayı tutana değil, verene baksam"

Gözlerde açılmayı bekler kepenkler
Derinlerin asıl görme yetisi
Bu manada; bakandadır asıl renkler
Diyenlerin eşsiz atisi...