İnsanlığın tek bir kelimede iki değer anlamı vardır.
İlki içimizde ki değerdir, diğeri içimizdeki değerin tüm dışımızda ki değerlerde bütünlenmesidir.
Birden varolan insanın, ikilemlerden iki kez kendini kendinde bulmasıdır.
İnsan yaşama bir etken ve etken ötesi bir etkileşimdir.
İnsana birçok şey yetmezken, bazen insan kendine yetkidir. Buyüzden insanlığı yüreğinden duymak; insan olmak değil, insaniyetliktir.
Elbette yaşamı gözüyle, kulağıyla ve ağzıyla izleyenler; Kalbi, ruhu ve şuuru ile izleyenleri asla anlamayacak olanlardır.
İşte o zaman bir hakikate susmak, nice söylemlerden öte bir ifade olur.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta