Duru Gonul Şiiri - Fahri Işık

Aşkındır gönlümü aklayan pınar
Kana Kan içtim yundum paklandım
Sevdanın yağmuru üstüme yağar
Kana Kana içtim yundum Aklandım

Feryadımı arşa saldım duyurdum
Ben Gönlümü kötülerden kayırdım
Aç gönlümü Aşkın ile doyurdum
Doya doya yedim doydum toklandım

Ő mrün dertlerini kantara vurdum
Sen Ben neredeyiz nerede yurdum
Hasret yıllarını hesaba vurdum
Biri beş'e On'a vurdum Katlandım

Büyük ayrıcalık sevip sevilmek
Bir güzel koynunda sabaha ermek
Aşkın mabedine sığınıp girmek
Duru bir gonüle vardım saklandım

Göç eyledi arzularım bedenden
Yalan dünya vefa olurmu senden
Korkum yoktur hayır ile gelenden
Bazen Hasta oldum sandım yoklandım

Gözümü kapadım gönlümle gördüm
Hayal dünyasında boşuna döndüm
Fahrim Aşk okunu döşüme gömdüm
Onulmaz bir yara aldım haklandım