Duru Durgun Bir Çocuğun Şiiri - Ozan Efe

duru durgun bir çocuğun
mor gülüşünde nemlenmiş
güz kokularında belenmiş
güllerin alına ucu uçuğun

terler avucunda kelebek
küllerinde titreyen avuç
kızarmış yüzünde havuç
rengarenk konduğu öbek

akşam karanlık dolunca
suda kaybolunca gölgen
ışıktan ses dolar ülgen*

nehirden güneş solunca
doru tayla akar coşkun
sevgiye yeğlenir kuşkun

*yüce,ulu,üstün

050411denizliminiksonem