DURU
Bir keman sesiyle başlayan büyünün doğrultusunda yürüyen rüzgar,
Aklıma ses getirir kalbimin ürpertisinde.
Hiç olmaz gibi değişen hayat unutur benliğini,
Ve sarar akşamında kendi kuraklığına.
Bu açmaz tavırdan yüksünmeden buluşan mutluluk,
Arar kendini güzelin gözlerinde.
Durulan ellerimin sesiyle Duru,
Çırpıyorum sanki yüreğimi güvercin kanatlarında.
Gün uzuyor, vakit tükenmiyor…
Ellerimi sorguluyorum, duruldum diyor...
Arif BABACAN
Kasım 2006
Ankara
Kayıt Tarihi : 17.3.2007 01:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arif Babacan](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/03/17/duru-6.jpg)
tebrik ederim
'Çırpıyorum sanki yüreğimi güvercin kanatlarında.
Gün uzuyor, vakit tükenmiyor…
Ellerimi sorguluyorum, duruldum diyor... '
Uzuyan günler,tükenmeyen duru vakitler
sizlerin olsun !
Yüreğine sağlık,
Yürekten kutlarım.
selamlarımla
Aklıma ses getirir kalbimin ürpertisinde.
Hiç olmaz gibi değişen hayat unutur benliğini,
Ve sarar akşamında kendi kuraklığına.
Bu açmaz tavırdan yüksünmeden buluşan mutluluk,
Arar kendini güzelin gözlerinde.
Durulan ellerimin sesiyle Duru,
Çırpıyorum sanki yüreğimi güvercin kanatlarında.
Gün uzuyor, vakit tükenmiyor…
Ellerimi sorguluyorum, duruldum diyor...
ÇOK GÜZELDİ. TEBRİKLER...
TÜM YORUMLAR (10)