Dürterim Şiiri - Durak Yiğit

Eskiden biz eşektik, siz de bir semerdiniz
Kan ve de sütümüzü, damardan emerdiniz

Çiçek Abbas uyandı, heyhât ey çağdaş Şakir!
Milletin dolmuşu ve okumuşu var, hey hakir!

Ağalık ve paşalık, artık bir tarih oldu
İşte şimdi bu içim, bâkî müsterih oldu

Artık bu Türk halkı, aptal değildir, uyan!
Bir tek siz değilsiniz, ülkede karnı doyan

Oy vermedi diye de, halka etme hakaret
Ona saygı duymaktır, bil ki asıl maharet

Derdin deri koltuksa, çalış senin de olur
Herkes lâyık olduğu, gerçek yerini bulur

Üsttekiler huzurlu, alttakiler düşmandır
Millet aç yatar iken, baştakiler şişmandır

Siyaset de bir tozdur, ayakkabıma konan
Tükürüğümle sildim ki temiz olsun vatan

Sözde emekçisiniz – bilirim - ama lafta
Nerde yürüyorsunuz, önümüzde ki hafta ?

Birkaç pankart açmakla, karnı doymaz fâkirin
Hepsi tuzaktı ama, Allah hayru'l-mâkirin

Birgün biri arzuyla, bu millete ,,koyun'' demiş
Halk da seçimde işte meydandır ,,soyun'' demiş

Koyunca mührünü halk, sandıkta hep evete
En sonunda ermiş halk, sermedî mürevvete

Sen nasıl ses verirsen, öyle sâdâ alırsın
Söze dikkat et yoksa, ona gedâ kalırsın

Küfür olur bunlara, cevap yazınca DURAK
Kötü söz sahibine, bumerank gibi VURAK

Merdûd ideoloji, beynin habis tümörü
Bu yüzden karıştırır elmas ile kömürü

Gözünü Hakk'a aç da, boşa gitmesin ömür
Olmanı hiç istemem, nâra odun ve kömür