Dursunbey Şiiri - Müzeyyen Atvur

Güneşin ilk ışıkları,alacamların tepesinden iniyor.
Orman denizine kulaç atıyorum.
Parmaklarını gökyüzüne kaldırmış,
çam ağaçlarına söz vererek yemyeşil bir güne başlıyorum.
Uzaktan beli bükük bir çınar,
Sis perdesini aralayıp yanık yüzünü gösteriyor.
Önüme fırlayan şımarık pınarlarda,
yeşilden sarıya,sarıdan kızıla dönen renklerin tangosunu yüzdürüyorum.
Havada şuh bir kekik kokusu dalgalanıyor.
Serhoşum...sana gidiyorum.
Sonbahar yıkılıyor üstüme.
Mahsun yüzüne kirpiklerimi vuruyorum.
Dursunbey'de büyülü bir gün,akşama erişecek az sonra.
Ağaçlar gözlerini yumacak ardımdan.
Bulutlar üstüme düşecek.Demli bir çay içeceğim Suçıktı'da
Yağmur içine karışacak,sırılsıklam sonbahar olacağım.