Gönül sofrasını meydana serdim
dostlar birer lokma tatsınlar deyi
diken arasında gülü severdim
canlar gocunmadan tutsunlar deyi
insan güldür koklamasın bilene
sevda sırdır buna agah olana
Bunca yıldır sürdürdügün yalanı
Kimden ögrendiysen banada ögret
Çok sevda öldürdün tabib olalı
Kimden ögrendiysen banada ögret YAR
O gözlere kimler çekti sürmeyi
Sen bilemen bahçeden gül dermeyi
kurban olam samanına sapına
hasretin bagrımı yakıyor köyüm
nasılda muhtacım kerpiç yapına
suyun gümbür gümbür akıyor köyüm
yemyeşil görünür bayırı düzü
dogaldır meyvesi şifadır özü
ben koyun güderdim kardeşler kuzu
kara sabanıdı mutlu eden bizi
öküzün yanına eşşegi bazı
koştugumuz o günleri özlüyom
öküzü koşmaga gücüm yetmezdi
sabah ayaz elim saban tutmazdı
Sana söylüyecek sözüm kalmadı
Ta dibinden dorugunaçı yalansın
Bir gün olsun dediklerin olmadı
Yıllar yılı beni benden çalansın
Yalanla kurulmaz aşkın temeli
Seven gönül ta.içerden sevmeli
Her ırmagın bir başkadır akması
Deli dolu akar yerini bulur
Bir hayırsız için yaşlar dökmesi
Göz yaşları buhar olup kaybolur
Goy ver coşup gitsin gönül ırmagı
Zahten sarılmıyor sevda yumagı
Gide gide ben usandım yollardan
Yol uzadı ben yorgunum yoruldum
Azmı cefa çektim hain kullardan
Ona degil ben kendime darıldım
Güvencem kalmadı güvenim bitti
Acıyı tatlıyı benimle tattı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!