Dursun Özden Şiirleri - Şair Dursun Özden

dip dalga

akça tohum çatladı
anadolu başkaldırdı
derinden derinden

gözyaşı şişesi

seviye açılan bir pencere ötede sürgündeyim
yanıktı ve kızıl bir karanfil sürgün vermekte
taç yaprakta sen uyurken ben uyur gezerim
kör pencere dert duvar tabutluk yerim

silivri: eyvan
eğin kapı tokmağı-güneşi ilk öpen doğu
batı sokağı yangın çeşmesi-selamlık
a-kim geldi penceresi önündeyim
uç-ufak çakıl taşlı seki altı dar
yitik gecede sen yoktun yar

NOT: Şiir uzun olduğu için yazamadım. Eğer e.posta adresinizi yoolarsanız, şiirin tamamını, biyografimi ve yayınlanmış 12 kitabımı yollayabilirim.
Kılay gelsin.
Başarılar...
Dursun Özden
Şiar-Gezi yazarı

onlar hep böyleydi

onlar hep böyleydi
önce güneşe kerkinip
bildik tarihin ırzına geçtiler
ipeği baharatı yollara saçtılar

sonsuz ve zamansız bir düşistan’da
ben ki evrenin ilk yaratıcısı ulu tanrı
sen ki cennetten kovulan ilk yaratık
tablete kazılı ilk aşk-ilk günah lilith
ilk bostan sulandı baştan çıkardı
adem’i bana düşman kıldı

(Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ’a)

ana-dolu

tehlikenin farkında-gök tengri
avrasya toyundan yürekli

dokuz gök kam dansı
düngürdeyim-yitik zamanda
hem var-hem yokum, toyda
gönül varsılı, han-hamamda
yoksul, okur-gezer dervişim
kar ile kor-akça sarayda allık