Bugün gördüm ismini
Koridorlarında yürüdüm.
Sessiz ama kimsesiz değildi
Sanki nefes alıyordu duvarlar,
Her baktığımda işitiyordum.
Hele bir de o kapıyı açıp içeri girince
Tokmak gibi, bir çekiç gibi
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta