İNCİTMA GÖNÜL
Kulak ver hünkârın gerçek sözüne
İncinsen de dahi incitme gönül
Har düşürme asil olan özüne
İncinsen de dahi incitme gönül
Seni hatırlamak ne kadar güzel
Gönlümün köşkünde dilde Muhammed
Dünya kurulmadan var oldun ezel
Cenneti alada nurda Muhammed
Âdemde nuruna kıldı secdeyi
İnsanlığın mektebini okudum
Elif lemin yazışında sen varsın
Ben sevdanı yüreğime dokudum
İlmek ilmek nakışında sen varsın
Sevgi muhabbettir gönlüm emeli
Seni anlatmaya dilim varmıyor
Eskidir tarihin yaşın sungurlu
Sana gelip konan geri gitmiyor
Tatlıdır ekmeğin aşın sungurlu
Hoşgörü iyi niyet özünde mevcut
LEYLAM
Ben unutsam gönül unutmaz seni
Her an dilimdesin anıyom leyla
Birlikte olduğum o güzel anı
Andıkça köz gibi yanıyom leyla
Aile binasın kuruluşunda
Temel direğinden biridir kadın
Bir ulus yücelip var oluşunda
Yaratma gücünün piridir kadın
Farkı yoktur asla bayanla bayın
Vatan aşkı yar aşkından özgedir
Taht kurmuş gönlünde durur Mehmedim
Narasıyla dağı taşı inletir
Allah Allah deyi vurur Mehmedim
Muhammed Resulden almıştır hazı
Sana arzuhalim gül yüzlü canan
Gönül terzine koyda tart beni
Noksanım var ise gam yemem inan
Gözden ırak bir kenara at beni
Eksik alıp artı tartmaktır işin
Galü beladan ruhu âlemden
Hakkın birliğini bilenlerdenim
Âdemin zülmünden Şit’in soyundan
Nuh’un gemisine binenlerdenim
İbrahim’le ateşlere atıldım
Ermeni uşağı yunan köpeği
Bizi bizden bölmezsin bunu bil
Elbet bu ulustan yersin köteği
Bizi bizden bölemezsin bunu bil
Asırlardır bir arada yaşarız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!