kırçiçeğim şu an seni düşünüyorum
mazide kalan anılarımı hayallerimi
gömdüm kalbime, gidiyorum bir meçhule
yine sen varsın şu naçiz bedenimde!
sen; benim yaşam kaynağımdın,umudum hasretimdin
gonca gülüm yine sana döndüm
biliyormusun neden!
çünki sen benim hiç unutamadığım,yaşama gücümün asıl kaynağı.
meçhullarde kalan sevdalarımın yegane cevahirisin.sen kalbimde sakladığım bulunmaz zümrütümsün.seni hiç unutmadımki.biliyormusun evlenince seni unuturum sandım ama o kadar mutsuz bir evliliğim oldu ki seni unutmak mümkün olmadığı gibi beni sana daha çok bağladı birtanem.
sen yağmurlu gecelerimin,yıldızlaşan gökyüzüsün.sen yağmurlu günlerimde içime doğan gök kuşağımdın.sensiz geçen günlerimin her saniyesi bir hüsran bir kabus gibi oldu.hele bir de son bir yılım yokmu bir ömür de seni bana asla unutturamaz.sen bu son bir yılımın tek heceledeğim güzel sözcükler arasında ki inci tanemdin.sana hissettiklerimi senden başka hiç kimseye hissedemedim.çünki sen benim her zaman hayalimde rüyalarımda ki meleğimdin.insan sevmediği biri ile asla mutlu olamazmış,son yıllarda bunu öğrendim.mutlu olmadığım halde mutlu etmeye çalıştığım,(hiç sevmediğim helde) insanlar bunu anladılar galiba sonunda.ben yine sana döndüm prensesim.hatırlarmısın yağmurlu gecelerde çardak altında buluştuklarımızı,sen bana ben sana bakarken içimizden akan sevgi pınarında ki mutluluk ateşini,o ateşini söndürmek için ufacık bir buse ile sana dokunuşumu,sensiz o günler hiç hayalimden gitmiyor birtanem.seni hala çok seviyorum.memleketimin çiçeği! seni seni seviyorum.hiç unutmadım ki!
oğlum özlerim seni lakin göremem
oyun var üstümde silip atamam
sen benim canımsın,ayrı tutamam
babanı kusurlu bulma olurmu oğlum.
sen benim başımın tacısın,bunu bilesin
ey dünya nedir bana sitemin
uzandığım dallar elimde kalıyor
banamı hep senin matemin
gözlerim uzaklara bakarken dalıyor
sevdalandım ama duyuramadım sesimi
Baharda çiçekle beraber,gelen evladım
yaza girdik,ananla senden ayrıldım
küstahlık dizboyu,eyüp sabrı ile sabrettim
hayatım mahvoldu,senden ayrılmak zorunda kaldım.
hayatı anlamayan,zora katlanmayan insan olmak
sen aydınlık günlerimin kara gecesi
kalbimde gezen sevgi kuşunun azılı pençesi
rüyalarımda gördüğüm,korkuluk abidesi
küstahlığın,bencilliğin önde gideni
ben seni hiç mi hiç sevmedim ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!