Dursun Aslan Şiirleri - Şair Dursun Aslan

Bir şey bırakmadın bana
Darmadağın bir kalp, üstü başı yırtık bir ev,
Ve paramparça bir geceden başka.
Güzel bir şey bırak bana,
...bir kirpiğin mesela...
Ortalığı toparlarım en azından.

her kadın en az o kadar masumdur dedim.
o ne kadardır dedim sonra..
bir kadının masumiyetine ölçü koyamadım.
en güzeli
her kadın en az kendi kadar zalimdir.dedim

kalbim çarpıyor
öyle böyle değil,
hiç bir rakama sığmayan hiç bir makama uymayan bi şekilde.
kafam atıyor,
hiç bir akla sığmayan, hiç bir duvara yakışmayan bi şekilde
gidiyorum

ben, ben değil miyim
ebe saymasını bitirdiği halde saklanamayıp ortada kalan?
sen, sen değil misin,
kalbimi çalıp çalıp kaçan?
her baktığımda orada olacağını düşündüğüm,
balkondan sarkarken düşmeme sebep olan.

şiirler yazıyordum kağıtlara.. aklıma geldi helva yaptım kalan kağıtlardan. içim darlandı birden.. şiir koydum arasına... seversin sen. kağıttan helva, şiirden dondurma olur mu deme bir bardak rakı ile olmayacak yok içmiyorum artık.. helva yapıyorum, yiyorum yazılmamış yazılarımdan kalan kağıtlardan alıyorum yanaklarından bir tutam şeker yapıyorum, pamuk pamuk içmiyorum artık.. seviyordum.. sevmiyorum artık.. içiyorum.. kağıt helva aldım eve giderken.. rakı ile gitmez biliyorum ama ne rakıdan geçiyorum ne sizin evin önünden.

varlığının çokluğu yokluğunun hiçliği arasında kaldın mı hiç. kalma zor iş