Dürr-î Yektâ Hayâllerim Şiiri - Ahmet Du ...

Önce, hayatta...
Kimdi? Nerelerdeydi?

Bir âşık biçimi yorgun
Bahçeme bir "sen" nefes
Azmetti, geldi, Ay gibi doğdu...

Sanki bahar suretinde Dürr-­î Yektâ.

İndi kâlbime yalnızlığınla...
Hep aşk çâresizliğini anlattı durdu.

"Mânâ benim gözlerimdir" dedi,
Güzelliğini de yâr bıraktı içime armağan;

"Yorum senin sözlerindir" derdi,
Her meşk çâresizliğimi anladı vurdu.

Bindi kâlbimden yalnızlığına
Bir ışık biçimi vurgun
Hazmetti, gitti, yol kayboldu...

Bahçemden bir "ben" nefes eridi
Sanki hazan suretinde Dürr-­î Yektâ.

Sonra, dünyada...
Şimdi, nerelerdesin?