Durnalar Şiiri - Sebuhi Kerimoglu

Original versiyon: Azeri Turkcesinde

DURNALAR

19 fevral 2006
Lyon France

Qatar- qatar qerq vurursunuz, (deste - deste)
Diyar-diyar gezib ne bulursunuz?
Belke de oznuzu bosha yorursuz,
Sabaha Inami, inad durnalar.

Firlanin durmadan fani dunya bashina, (dolanin)
Yaxshi tamasha eden her qarishina (iyi, karish)
Yuz yalandan bir heqiqet chixsa qarshina, (gercek)
Sakin yolundan qalib enme, durnalar!

Soz vermishem insanlardan gizleyecem derdimi
Sirli dunyama goren achar sizdemi? (achar= anahtar)
Ilham mene siranizdan geldimi
Meni destenizden ayirmayin, durnalar.

Yerle elaqemi uzub atsaydim, (baglanti, uzmek=kesmek)
Bir shahin olub size chatsaydim
Qelbimi boshaldib size achsaydim (Kalb)
Sararmiydiz yaralarim,durnalar?

Uzaqsiz, get-gede uzaqlashirsiz,
Sanki menle qonushmaqdan qachirsiz. (konushmak)
Siz gedirsiz, ureyime yeni bir derd achirsiz (yuregime)
Don derdimin dermani ol, durnalar (ilac)

Chixmir artiq sesi telli sazimin,
Yoxdur mene ferqi qishdan yazimin, (fark)
Varib yetishdiyi yeredek avazimin,
Bir-ki agiz soyleseniz, durnalar

Zalim dunya yixdin meni, taladin
Ustu qasnaq baglamadi yaramin,
Istemirem gozune deyim anamin,
Ag sachlarim qaralardan ayirsaniz, durnalar (ag= beyaz,siyah)

Adim Sebuhidir, seher mehiyem
Qanadim yox size teref yeriyem (kanat)
Taqetim yox, inan yarim diriyem
Ruhum candan qoparsaniz, durnalar...