Kurumuş bir pınar başındaydı,
İçi hala-eski-pınar gibi taşkın;
Sevda ağlamaktaydı...
Durmuş, bir köşesinde derenin,
Suyu ve Sevda’nın
-suda görüp vurulduğu-
sevdalı yüzünü aramaktaydı...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.