Durmuş Gülçiçek’i rüyamda gördüm,
Yüzüme bakmaya çekiniyordu.
Ankara’da idi, halini sordum,
Kötülük edenden yakınıyordu.
Yine heybetliydi, Herkül’dü yine,
Görmeyeli geçti yirmi bir sene.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
