Durmuş Ali Tınkır Şiirleri - Şair Durmuş ...

Hayallerimiz Vardı Arzu İle Bakılacak
Ümitlerimiz Vardı Zaman İle Yapılacak
Şimdi O Gönül Bahçesi Zalimce Yakılacak
Söylesene Arkadaş Bu Kadar Basit Miydi

Ne Umutlar Besledik Güzel Günler Olacaktı

Dünya acımasız yüzünü bir kez daha gösterdi
Binbir masum canı, cani eline verdi
Boş yere canlar aldı neydi tasası derdi
Kimliğini kararttı insanlığı yere serdi

Babalar masumdu el sürdü mü insanına

Kendimce Hayali Bir Tablo Getirdim Gözümün Önüne
Düşündüm Eskisinden Yenisine Dününden Bugününe
Bir Gül Bir Karanfil Bir Menekşe Vermek İstedim Eline
Bir Bakmak İstedim Etrafı Kollayan O Güzel Gözlerine

O Tablo Ki Bir Işığı Yansıtan

Sen olmadan olmuyor mu?
Sana bakmadan...
Seni görmeden olamaz mı?
Bakışlarında kaybolmadan...

Ellerini tutmadan olamaz mı?

Bir Baharın Güneşi Toprağın Suya Özlemi
Verilen İnsanlık Dersleri Ve Hayat Denklemi
Bitmeyen Çilelerin Sonsuz Senfonisi
Zehir Olan Yaşamın Akıl Almaz Bestesi…

Çalıyor Kulaklarımda Kulaklarında

Bir baharın güneşi,toprağın suya özlemi
Verilen insanlık dersleri ve hayat denklemi
Bitmeyen çilelerin sonsuz senfonisi
Zehir olan yaşamın akıl almaz bestesi
Çalıyor kulaklarımda,kulaklarında
Durdurmuşuz zamanı iki yanımızda ellerimiz

Boş Konuşmayla Boşa Geçirilen Zamanlar
Sevginin Kıymetini Ölüm Gelir Anlarlar
O Yüzden Göz Yoluyla Akan Yaşlar
O Andan Sonra Bir Kıymet Kazanırlar

Ve Lakin Bu Duygular Yine Boşa Biliyorum

Kalbin kalbime mühür, bu sevda bir kördüğüm
Sensiz geçerse ömür, heba olur sevdiğim
Doğmayan güneşleri, gecelere sardığım
Belki gelirsin diye, bir ümitmiş sevdiğim

Sensin ağaç kuşlara, derelere sorduğum

Kalemi kağıdı bıraktım seni sana yazıyorum bu gece
Saçlarını, ellerini, yeşil gözlerini…
Hayallerinle uyuduğum geceleri
Sayıklayarak uyandığım ismini
Düşündürebildiğin beni
Seni sana yazıyorum bir bahar akşamı