Gün bitityor, birileri gidiyor buradan.
Birileri bu şehri terk ediyor.
Biliyorum birileri aldatıyor insanları
Kimisi ağlıyor;kimisi gülüyor.
Çaresizce yaşıyorsun kendince yanlızlığını.
Ayrılıkları gösteriyor isimsiz sevdaların,
Düşler görmüşüm karanlığa ve içindeki sırlara ait
Düşler görmüşüm bilinmeyenlerin ardından
Gökyüzünün maviliğini görmüşüm, gecesinde ay ışığını
Sensizliği görmüşüm kan ter içinde uyandıgım gecelerde
Çaresizliği görmüşüm ;korkmuşum
Uçurumun dibine geldiğimi görmüşüm
Düşle ki yürüyesin bir nehrin kenarında.
Mevsim sonbahar;bir patika var etrafı ağaçlıklı.
Bir hışırtı,yerde yapraklar;üzerinde yürüyen ayaklar yalın.
Bir ağacın dalları o kadının kolları,yaprakları elleri.
Belkide bir baykuşun ansızın açılıp kapanan gözler.
sessizden korkuyu gösteriyor kır çiçekleri,
Acıların duyumsamazlığında tanıştım onunla
Ve sevdiğimi anladığımda mezarının başucundaydım
Kokusunu duydum bir denizin eteklerinden,
Bir denizin eteklerinden seyrettim güzelliğini
Yalnız kaldığımı anladım o zaman,
O zaman anladım niçin ağladığımı
Dışarıda birşeyler düşüyor yere,içim ürperiyor
O sırada telefon üç kez çalıyor,cevap vermiyorum
Cebimden üç bilye çıkıyor çocukluğuma dair
Gökten üç elma düşüyor
Masal galiba burada bitiyor diye düşünüyorum
'senaryo böyle başlıyor' diyor yönetmen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!